sobota, 23 października 2010

Spotkanie z Zygmuntem Baumanem

W ramach wydarzenia KULTURA 2.0 KULTURA ODNAWIALNA organizowanego przez Narodowy Instytut Audiowizualny (ul. Wałbrzyska 3/5)w dniach 18-20 listopada 2010 r, polecam wydarzenie:

Spotkanie z filozofem, profesorem Zygmuntem Baumanem i jego gośćmi oraz pokaz fragmentów filmu zrealizowanego przez Narodowy Instytut Audiowizualny z okazji Prezydencji Polski w Unii Europejskiej oraz Europejskiego Kongresu Kultury „Rozmowy z Zygmuntem Baumanem”.

dokładny program to śledzenia tutaj: http://www.nina.gov.pl/program-kultura-20-kultura-odnawialna

Odwaga


Jacques Louis David, Śmierć Sokratesa (1787)(Sokrates - przykład niezachwianej odwagi i męstwa w obliczu śmierci)

Na ostatnim spotkaniu rozmawialiśmy o pojęciu odwagi, męstwa. Próbowaliśmy przybliżyć sobie nawzajem nasze intuicyjne rozumienie tej kategorii i skonfrontować je z wizją filozofów, pisarzy, artystów, wojowników nawet! Pomógł nam w tym Włodek Łagodzki - filozof, tłumacz i instruktor jogi od ponad 20 lat, a także empiryk wspinaczki wysokogórskiej. (http://www.mahayoga.pl/?page_id=23)

Czy jest to cecha, przez którą możemy zdefiniować człowieka?

Według Antoniego Kepińskiego niekoniecznie:

Odwaga jest koniecznym warunkiem utrzymania życia własnego i gatunku i dlatego jest prawdopodobnie nie tylko ludzką, ale też zwierzęcą cechą. Bez niej nie byłaby możliwa ekspansja w otaczający świat, a jest ona warunkiem życia.

Czy odwadze bliżej jest do gniewu czy opanowania?

Czy musimy być odważni, żeby żyć etycznie?

W eseju filozoficznym Bartosza Jastrzębskiego pojawia się, warty rozważenia w tym kontekście, wątek ucieczki. Czy ucieczka to zawsze oznaka braku odwagi?

A ucieczka od rzeczywistości, zwyczajności, codzienności, na co zwrócił uwagę autor, akceptowana w Wiekach Średnich, której podejmuje się osoba bardzo religijna, ale także chyba każdy filozof i naukowiec zaangażowany w swoje badania?

Jeśli zgodzić się z Kierkegaardem, to właśnie stawianie czoła codzienności, z jej powtarzalnością, rutyną i pozorną bezcelowością, jest tym, co zasługuje na miano "odwagi".

niedziela, 3 października 2010

Działać czy nie działać?

Czym jest działanie?
Czym jest działanie człowieka?
Czym jest działanie człowieka dla innego człowieka?
Czym jest celowe działanie człowieka?

Czy bezcelowe działanie ma sens?

„Nieprzeliczone codzienne czynności wykonujemy nie żywiąc nadziei, by utrwaliła je nawet nasza pamięć, a cóż dopiero pamięć innych. Nie dla pamięci są podejmowane, lecz z konieczności, przed którą nie możemy się uchylić, jesteśmy bowiem postawieni w obliczu losu wyznaczonego przez drobiazgi. Jakby niegodne uwagi (...) Codzienność jest rzeczywistością skazaną i skazującą nas na zapomnienie. Istnieje tak, jakby zarazem jej nie było. Pozwala nam krzątać się bez ustanku, bez śladów i mimochodem pozbawia sił (...) powtarzamy te same zachowania nie zauważając, że straciły dawne znaczenia, a nawet nabrały nowych, sprzecznych z pierwotnymi.”

Jolanta Brach -Czaina "Szczeliny istnienia"

Czym jest niedziałanie?
Czy jest możliwe?





Joga Nidra - sztuka "niedziałania"
Warsztat z jogi nidry w drugiej części spotkania 28 września poprowadziła Aleksandra Adamczyk:

http://www.artiajoga.pl/joga.php

Filozof u lekarza



Na spotkaniu 14 września rozważaliśmy pojęcie choroby z perspektywy filozoficznej. Stan „choroby” niezależnie od jej stopnia, czy rodzaju jest znany każdemu człowiekowi. Co więcej zbliża się pora roku, w czasie której dla wielu z nas porządek choroby prawdopodobnie zastąpi na jakiś czas nasz codzienny, normalny porządek rzeczywistości. Naturalnym odruchem będzie walka z tym stanem. Czy jednak coś pozytywnego z niego możemy wynieść? Pozytywnego dla ciała? Pozytywnego dla umysłu?

W podręcznikach poświęconych socjologii i filozofii medycyny znaleźć można interesujące podejście do choroby jako alternatywnej rzeczywistości. Jeden z jej przedstawicieli (Schutz) akcentuje fakt, iż w tej innej rzeczywistości panują inne style poznawcze, niż te do których jesteśmy przyzwyczajeni w naszym codziennym świecie.

Fakt ten nie może umknąć nikomu, kto jest zainteresowany filozoficznymi skutkami choroby. Oto obszary życia człowieka, których percepcja zmienia się w czasie choroby:

1.Świadomość funkcjonowania organizmu
2.Postrzeganie ciała w stosunku do rzeczywistości
3.Podejście do świata zewnętrznego, aktywnego, działającego
4.Rozumienie „ja”
5.Świat komunikacji, dialog z innymi osobami
6.Postrzeganie, odczuwanie czasu



Może warto przyjrzeć się samemu sobie pod tym kątem, gdy wirusy wyłączą nas na chwilę z naszego całorocznego rytmu?