Zapraszamy na premierę i debatę!

Dlaczego....

Dlaczego nie pamiętamy nic sprzed 3,4 roku życia?

Dlaczego pamiętamy raczej wszystkie przykre wspomnienia, niż wszystkie pozytywne?

Dlaczego w smutnych chwilach pojawia się wspomnienie czegoś jeszcze bardziej smutnego?

Dlaczego wspominamy raczej to co już minęło bezpowrotnie niż to, co może się jeszcze powtórzyć?

Dlaczego pamiętamy w przód, a nie wstecz?

Dlaczego wspominamy pamięć „ucieka” od codzienności, koloryzuje, lub demonizuje, ale nie chce poprzestać na zwyczajności?

nad pytaniami, które Douwe Draaisma rozpatruje w swojej książce "Dlaczego życie płynie szybciej, gdy się starzejemy" po kontem psychologicznym, zastanawialiśmy się z perspektywy filozofii.

O pamięci ciąg dlaszy

„Aby coś pozostało w pamięci, musi być w nią wtoczone, a tylko to co nie przestaje boleć, pozostaje w pamięci. Kiedy więc człowiek uznał za konieczne ukształtowanie określonej wiedzy pamięciowej, nigdy nie obeszło się bez krwi, tortur i ofiar”
NIETZSCHE

Doskonały film o mechanizmach funkcjonowania pamięci autobiograficznej:
Walc z Baszirem Ariego Folmana

fragment filmu :

Pamięć

"Wspomnienia są przerywane. Znajdujemy w nich wiele luk, między innymi amnezje wczesnego dzieciństwa, choć równie często ulatują nam wspomnienia z późniejszych lat życia. Pamięć jest pluralistyczna, o wielu wątkach, bez wątpienia rozproszonych, a jednak scalających się w jedność. Nie tylko wspomnienia są wielowątkowe; w samych owych wątkach jest wiele plastyczności. To, jak staramy się opowiedzieć historię, zależy od tego, komu ją opowiadamy. Aspekty pamięciowych narracji oraz fakt, że jest to właśnie struktura narracyjna, z oczywistym wpływem tła lokalnej kultury na ich formę, sugerują, że warto traktować pamięć jako tekst literacki"

John Campbell "Struktura czasu w pamięci autobiograficznej"

Co to wobec tego w ogóle znaczy pamiętać?


Spóbujemy odpowiedzieć sobie na to pytanie także w kontekście wystawy

"Odzyskać z niepamięci"